ตำบลตำมะลัง เดิมทีมีผู้คนอาศัยอยู่ไม่กี่ครัวเรือนต่อมาได้มีชาวอินโดนีเซียเดินทางมาค้าขายโดยทางเรือ ได้แวะพักแรมบนเกาะและบังเอิญได้ไปพบนกอินทรีถูกผูกติดไว้กับต้นไม้ที่บนเกาะ ดังนั้นชาวดินโดนีเซียจึงเรียกเกาะดังกล่าวว่า ตำมะลัง ซึ่งแปลเป็นภาษาไทยว่า ผูกอินทรี ต่อมาภายหลังเมื่อมีผู้อพยพมาอยู่อาศัยเพิ่มขึ้นจึงได้มีการจัดตั้งเป็นหมู่บ้านและตำบลซึ่งใช้ชื่อว่า ตำบลตำมะลัง 

ความจริงท่าเรือตำมะลังแห่งนี้ เป็นท่าเทียบเรือเชิงพาณิชฯ ดังนั้น ท่าเรือแห่งนี้จึงเป็นที่เทียบเรือเฟอร์รี่รับส่ง ทั้งสินค้าและผู้โดยสาร ที่มาจากประเทศมาเลเซีย และที่สำคัญเป็นที่ขึ้นเรือ เพื่อไปท่องเที่ยวที่เกาะลังกาวีอันเลื่องชื่อ ของเพื่อนบ้านประเทศมาเลเซียอีกด้วย ใช้เวลาเพียง ชั่วโมงเศษๆ ก็อยู่อีกประเทศแล้ว ท่าเรือแห่งนี้มีเขตติดต่อกับชายป่าโกงกาง ซึ่งตลอดเส้นทางที่เราเดินทางมา จะเห็นผืนป่าโกงกางอันสมบูรณ์มาก จนกระทั่งถึงท่าเรือแห่งนี้ สามารถเดินเข้าไปเที่ยวได้ ซึ่งป่าแห่งนี้อยู่ในความดูแลของอุทยานแห่งชาติทะเลบัน ซึ่งสวยงามมากในยามเย็นๆ สามารถไปชมวิวทิวทัศน์ ชมทะเล,ชมเรือประมง และก็ไปดูพระอาทิตย์ตกดิน ได้บรรยากาศมาก 

ในยามเย็น เราจะเห็น ผู้คนไม่พลุกพล่าน มีแต่นักท่องเที่ยวที่ตั้งใจแวะมาชมสถานที่แห่งนี้ โดยเฉพาะเรือประมงแล่นผ่านไป-มา มีให้ชมเป็นระยะๆ ไม่ขาดสาย มองเห็นเกาะแก่งไกลๆ สบายตา สบายใจดี ต่างจากช่วงกลางวันที่คราคร่ำไปด้วยผู้คน และนักท่องเที่ยว เพื่อเดินทางไปยังลังกาวี มองข้ามฝั่งไป เป็นเหมือนช่องแคบ ที่ใช้เป็นเส้นทางให้เรือประมงวิ่งจากฝั่งริมหาดของจังหวัดสตูล ไปหาปลายังเกาะแก่งต่าง ๆ

ตั้งอยู่ในเขต ต.ตำมะลัง อ.เมือง จ.สตูล ห่างจากตัวเมืองจ.สตูล ประมาณ 10 กิโลเมตรกว่าๆ ตำบลตำมะลัง