ประวัติความเป็นมาของไก่เบตง เบตง
เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดยะลา ซึ่งอยู่ใต้สุดของประเทศไทย จึงมีสมญานามว่า
ใต้สุดสยามเมืองงามชายแดน มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศมาเลเชีย
ลักษณะพื้นที่เป็นภูเขาสูง ราษฎรส่วนใหญ่เป็นคนไทยเชื้อสายจีน
มีอาชีพทำสวนยางเป็นหลัก และเป็นแหล่งกำเนิดไก่ ชนิดหนึ่งที่มีนามว่า ไก่เบตง
ไก่พันธ์เนื้อ รสชาติ อร่อย ติดปากผู้ที่ได้ชิมรสชาติ
ตามประวัติความเป็นมาของไก่เบตง
เข้าใจว่าเป็นไก่ที่มีเชื้อสายมาจากไก่พันธ์แลงซานมีถิ่นกำเนิดอยู่ในสาธารณรัฐประชาชนจีนไก่พันธ์เบตง
มีชื่ออีกชื่อที่ควบคู่กันไปในหมู่คนจีนเบตงคือ ไก่กวางไสโดยกวางใส
เป็นเมืองหนึ่งในประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน คนจีนได้อพยพย้ายถิ่นฐานจากเมืองกวางใส
และนำไก่พันธ์นี้เข้ามาทางประเทศมาเลเชีย นำมาเลี้ยงในพื้นที่อำเภอเบตง อำเภอธารโต
จังหวัดยะลาและบางส่วนของจังหวัดนราธิวาส ณ ปัจจุบันนี้ ไก่พันธ์นี้มีจำนวนน้อยลง
เนื่องจากการเกิดโรคระบาดและการกลางพันธ์ ขาดการคัดเลือกพันธ์ที่ดี
ลักษณะประจำพันธ์ของไก่เบตง - มีขนสีเหลืองทอง
หรือเหลืองอ่อนตลอดตัว ทั้งตัวผู้และตัวเมีย ช่วงอายุยังน้อย จะไม่มีขนอายุประมาณ
4 เดือน จึงจะมีขนขึ้นเต็มตัว เป็นไก่ที่มีหางเป็นดอก (ไม่มีขนชัย ขนแข๊ง)
ปากหงอยปากงองุ้มแข็งแรง มีสีเหลือง หงอน เป็นหงอนจักร ประมาณ 5-6 จักร
สีแดง(ตัวเมีย มีเพียง 4-5 จักร)
- ปีก ขนปีกสั้น ไม่มีขนปีกแข็ง
และไม่มีขนสีดำแซม หางขนหางสั้น เป็นดอก ไม่มีขนแข็ง ผิวหนัง มีสีเหลือง
แดงเรื่อยๆ แข้ง มีสีเหลือง นิ้ว มีสีเหลือง เล็บนิ้ว มีสีขาวอมเหลือง
- น้ำหนัก ตัวผู้โตเต็มที่หนักประมาณ 3 กิโลกรัม
ตัวเมียโตเต็มที่หนักประมาณ 2.5 กิโลกรัม
|
