จุดเริ่มต้นของผลิตภัณฑ์และภูมิปัญญาการทำไม้กวาดจากไม้ไผ่ คือ เมื่อหลายปีที่ผ่านมาชาวบ้านก็มีอาชีพเสริม เช่น การจักสาน การทำแคบหมู การปุ๋ยชีวภาพ เป็นต้นแต่อาชีพเหล่านี้ก็ยังไม่สามารถทำให้ชาวบ้านดำรงชีพได้อย่างเพียงพอจึงได้ช่วยกันคิดหาอาชีพเสริม โดยได้คิดที่จะผลิตไม้กวาดจากไม้ไผ่เพราะไม้กวาดจากไม้ไผ่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้กันทุกครัวเรือน ทำให้หมดไปและต้องซื้อใช้กันเป็นประจำ และเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ยากต่อการทำต้นทุนน้อย ใช้ระยะเวลาทำไม่นาน ใช้ทำในเวลาว่างก็ได้ เก็บไว้ได้นานไม่เสีย และสามารถปรับเปลี่ยนรูปแบบตามความต้องการของตลาดได้ไม้ไผ่เป็นวัสดุที่มีในท้องถิ่นที่เก่าแก่ที่ที่มนุษย์รู้จักนำมาใช้เพื่อความสะดวกสบายในชีวิตประจำวัน ในขณะที่โลกปัจจุบันเป็นเรื่องของพลาสติกและเหล็ก ไม้ไผ่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้อย่างกว้างขวาง เช่นงานก่อสร้าง งานจักสานภาชนะต่าง ๆ หลักสูตรการทำไม้กวาดจากไม้ไผ่เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ภูมิปัญญาไทยและพัฒนาคุณภาพชีวิตของชาวบ้านในท้องถิ่น เพื่อขยายโอกาสสร้างอาชีพให้เกิดรายได้ลดรายจ่ายแก้ไขปัญหาความยากจน ส่งเสริมรายได้ในชุมชนการกินดีอยู่ดีและสร้างความมีสุขเกิดขึ้นในชุมชน