วัดสมุหนิมิต ชาวบ้านเรียกว่า วัดล่าง อยู่ในตำบลพุมเรียง อำภอไชยาเป็นวัดใหญ่เคยเจริญรุ่งเรืองมาก่อน ตามข้อความในศิลาจารึกที่ฝังไว้กับผนังในอุโบสถมีความว่าวัดสมุหนิมิต เดิมชื่อวัดรอ เจ้าพระยาพระคลัง เสนาบดีว่าที่กรมท่าพระกลาโหม ซึ่งเป็นต้นตระกูลของพระอภิรมยสินารักษ์ บุนนาค ออกมาสักเลกหัวเมืองปักษ์ใต้ เมื่อ พ.ศ.๒๓๙๒ เห็นวัดรอรกร้างจึงได้สร้างขึ้นใหม่ และสร้างเสร็จภายในเวลาเพียง ๔ เดือน ขนานนามใหม่ว่า วัดสมุหนิมิต มีโบราณสถานที่สำคัญคือ อุโบสถ เป็น อุโบสถก่ออิฐถือปูนศิลปะสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นด้านหน..

อ่านต่อ

วัดอุบล (วัดนอก)  ท่านพุทธทาสบวชที่วัดอุบล หรือ วัดนอก แห่งนี้ ซึ่งท่านพุทธทาสได้อุปสมบทเมื่ออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ เมื่อปี พ.ศ. 2469 ตอนนั้นมีพระครูโสภณเจตสิการาม (คง วิมโล) เป็นเจ้าอาวาสวัดอุบล รองเจ้าคณะเมือง สุราษฎร์ธานี เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูคณานุกูล (ศักดิ์ ธมฺมขิโต) เจ้าอาวาสวัดหัวคู เป็นหมอยาแผนโบราณที่มีชื่อเสียงของชุมชน และพระปลัดทุ่ม ธมฺมโชติ ซึ่งเป็นพระที่คุ้นเคยกับครอบครัวพานิชเป็นอาจารย์กัมมัฏฐาน เป็นหมอดูที่ได้รับความเคารพนับถือของชาวบ้านในฐานะพระศักดิ์สิทธิเป็นพระ คู่สวดของโ..

อ่านต่อ

วัดตระพังจิก  เป็นสำนักปฏิบัติธรรมของท่านพุทธทาสโดยให้ชื่อว่า สวนโมกขพลาราม(แห่งแรก) เพราะบริเวณที่ตั้งมีต้นโมกและต้นพลาขึ้นทั่วไป มีความหมายว่า"สวนป่าอันเป็นกำลังแห่งความหลุดพ้นจากทุกข์"ต่อมาในปี ๒๔๘๖ สวนโมกขพลาราม ได้ย้ายมาอยู่ที่ วัดธารน้ำไหล หมู่ที่ ๖ ตำบลเลม็ด อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี บริเวณเขาพุทธทอง ริมทางหลวงหมายเลข ๔๑..

อ่านต่อ

วัดโพธารามหรือวัดเหนือ ชาวบ้านเรียกว่าวัดโพธิ์ เป็นวัดเก่าแก่มากเช่นกันแต่ไม่ทราบแน่ชัดว่าสร้างสมัยใด วัดนี้คู่กับวัดล่างหรือวัดสมุหนิมิต ตามประวัติวัดนี้มีเจ้านายชั้นสูงเคยมาเยือนเช่น สมเด็จ พระราชปิตุลาบรมพงศาภิมุข เจ้าฟ้าภาณุรังสีสว่างวงศ์ กรมพระยาภาณุพันธุวงศ์ เมื่อครั้ง พ.ศ.2427 และ รัชกาลที่ 5 เมื่อปี พ.ศ.2432 ภายในวัดทีสถานที่สำคัญเช่น อุโบสถ เก่าแก่สร้างเมื่อไรไม่ทราบได้ บานประตูเป็นไม้แกะสลักสวยงามมาก ตู้พระธรรมลายรดน้ำเก่าแก่ หีบพระธรรมไม้ฉลุลาย ธรรมาสน์ไม้ทองบุษบก กล่องใส่คัมภีร์ใบลาน..

อ่านต่อ

วัดพุมเรียง หรือ วัดใหม่เป็นวัดเก่าแก่ที่มีมานานตั้งแต่ประมาณกรุงศรีอยุธยา และชำรุดทรุดโทรมลงเนื่องจากเกิดภาวะสงครามครั้งสงครามเก้าทัพ กองทัพพม่าบุกเข้ามา เมื่อประมาณปี พ.ศ.2328 หรือตอนช่วงกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น พม่าเข้ามาตีเมืองไชยา และเผาวัดวาอารามและพระอุโบสถ เป็นเหตุให้เกิดความเสีย ชำรุดทรุดโทรมอย่างหนัก ต่อมาเมื่อสงครามสงบชาวบ้านและพระภิกษุชื่อ อุ ได้เข้ามาบูรณะและสร้างพระอุโบสถขึ้นมาใหม่ และได้รับพระราชทานวิสงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ.2391 ภายในวัดมีของโบราณที่มีคุณค่าอยู่หลายอย่างเช่น หน้าซุ้มปร..

อ่านต่อ