เป็นหมู่บ้านที่เป็นที่อยู่อาศัยของชนเผ่าซาไก ซึ่งมีวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมที่พึ่งพิงธรรมชาติ มีสภาพที่อยู่อาศัยที่เข้ากันได้กับธรรมชาติ ผู้เข้าไปเที่ยว จะได้ชมการแสดงเป่าลูกดอกที่แม่นราวกับจับวางของซาไก และสามารถซื้อสมุนไพรของซาไกที่เชื่อกันว่าบำรุงร่างกายซึ่งมีหลายขนาน บ้านเรือนของซาไกเดิมสร้างด้วยไม้ไผ่ มุงหลังคาจาก ต่อมา กรมประชาสงเคราะห์ได้พัฒนาหมู่บ้านแห่งนี้ โดยรวบรวมชาวซาไกมาอาศัยอยู่ในบริเวณเดียวกัน และให้มีอาชีพทำสวนยางและได้กราบบังคมทูลสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีขอใช้คำว่า “ศรีธารโต” ให้ทุกคนใช้เป็นนามสกุล ปัจจุบันมีชนเผ่าซาไกที่ยังคงอาศัยอยู่บ้าง แต่บางส่วนได้แยกย้ายไปทำงานที่อื่น

(ขอขอบคุณข้อมูลจาก http://thai.tourismthailand.org)

(ขอขอบคุณรูปภาพจาก http://www.oknation.net/blog/ming-031/2009/08/21/entry-1)