| |
|
| |
| ประวัติความเป็นมา |
ตำบลกะลุวอเหนือ เป็นตำบลที่แยกจากตำบลกะลุวอ เมื่อ พ.ศ. 2513 ซึ่งเดิมเป็นเมืองหนึ่งของรัฐปัตตานี ราษฎรส่วนใหญ่มาจากปัตตานีและตากใบ กะลุวอเป็นคำเพี้ยนมาจากคำว่า "กลัว" ภาษาตรังกานู แปลว่า "ถอยออก" สาเหตุเนื่องจากเจ้าเมืองรัฐตรังกานูได้เดินทางโดยเรือใบจะไปอำเภอตากใบ เลยเข้าทางปากแม่น้ำบางนรา และได้หลงทาง จึงสั่งให้ลูกเรือออก กลับทางเดิมว่า "กลัว" |
| |
|
| สภาพทั่วไปของตำบล |
พื้นที่ตำบลกะลุวอเหนือ ด้านทิศเหนือจะเป็นชายฝั่งทะเล ส่วนด้านทิศใต้และทิศตะวันตกจะเป็นพื้นที่นา และจะมีภูเขาติดกับชายฝั่งทะเลคือภูเขาตันหยง |
| |
|
| อาณาเขตตำบล |
ทิศเหนือ ติดกับ ทะเลอ่าวไทย ทิศใต้ ติดกับ อบต.กะลุวอ อำเภอเมือง จังหวัดนราธิวาส ทิศตะวันออก ติดกับ อบต.ไพรวัน อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส ทิศตะวันตก ติดกับ อบต.ลำภู , เทศบาลต.บางนาค อำเภอเมือง จังหวัดนราธิวาส |
| |
|
| จำนวนประชากรของตำบล |
จำนวนประชากรในเขต อบต. 13,416 คน และจำนวนหลังคาเรือน 2,886 หลังคาเรือน |
| |
|
| ข้อมูลอาชีพของตำบล |
อาชีพหลัก ทำประมง ทำสวน ทำไร่ ทำนา สวนมะพร้าว และรับจ้าง |
| |
|
| ข้อมูลสถานที่สำคัญของตำบล |
1. พระตำหนักทักษิณราชนิเวศน์ 2. ชายหาดอ่าวมะนาว 3. ศูนย์การศึกษาพัฒนาพิกุลทอง 4. ฟาร์มตัวอย่าง |
| |
|
| ข้อมูลองค์การบริหารส่วนตำบล : |
|
| |
|
