|
|
|
ประวัติความเป็นมา |
กาลอ เป็นชุมชนเก่าแก่มีอายุราว 300 ปี เป็นชุมชนแห่งแรกของอำเภอรามัน มีการตั้งถิ่นฐานมานานก่อนสมัยกษัตริย์อิสลามปกครอง ที่ตั้งชุมชนดั้งเดิมอยู่บริเวณที่เป็นกุโบร์ (สุสาน) ในปัจจุบัน คือบ้านทำนบ หมู่ที่ 3 ตำบลกาลอ ที่มาของชื่อกาลอ มาจากข้อสันนิษฐาน 3 ข้อ คือ 1. มาจากไม้กาลอหรือไม้ไข่เขียว ซึ่งเป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ที่มีอยู่มากมายบนเทือกเขากาลอ 2. มาจากคำว่า "ตือลอกลอ" หรือแมงป่อง เป็นสัตว์ร้ายในนิทานปรัมปรา 3. มาจากคำว่า "สะดียอกาลอ" ซึ่งเป็นสถานที่ที่เจ้าเมืองโกตาบารูใช้เป็นสถานที่เลี้ยงช้าง และเป็นที่เก็บสรรพาวุธ ตั้งอยู่ในบริเวณบ้านกาลอในปัจจุบัน |
|
|
สภาพทั่วไปของตำบล |
ตำบลกาลอมีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ 36.94 ตารางกิโลเมตร ลักษณะภูมิประเทศ มีทั้งที่เป็นภูเขา ที่ราบสูง และที่ราบลุ่ม แบ่งการปกครองออกเป็น 4 หมู่บ้าน ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม |
|
|
อาณาเขตตำบล |
ทิศเหนือ ติดกับ ตำบลยะต๊ะ อำเภอรามัน จังหวัดยะลา ทิศใต้ ติดกับ นิคมสร้างตนเองพัฒนาภาคใต้ อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา ทิศตะวันออก ติดกับ นิคมสร้างตนเองธนูสิน อำเภอรือเสาะ จังหวัดนราธิวาส ทิศตะวันตก ติดกับ ตำบลบือมัง อำเภอรามัน จังหวัดยะลา |
|
|
จำนวนประชากรของตำบล |
จำนวนประชากรในเขต อบต. 2,765 คน และจำนวนหลังคาเรือน 552 หลังคาเรือน |
|
|
ข้อมูลอาชีพของตำบล |
อาชีพลัก ได้แก่ การทำนา ทำสวน อาชีพเสริม ได้แก่ การเลี้ยงโค เลี้ยงแพะ เลี้ยงเป็ดไก่ เลี้ยงปลาในกระชัง และเย็บผ้า |
|
|
ข้อมูลสถานที่สำคัญของตำบล |
1. สวนทุเรียนโบราณ 300 ปี 2. น้ำตกลาตอมูซอ 3. น้ำตกไอร์ตาโลร์ 4. ดอกบัวผุดใหญ่ที่สุดในโลก
|
|
|
ข้อมูลองค์การบริหารส่วนตำบล : |
|
|
|