07.00 น. ถึงระนองรับประทานอาหารเช้าที่ร้านบังกี
08.00 น. ไปบ่อน้ำพุร้อนรักษะวาริณ
09.00 น. แวะไหว้พ่อท่านคล้ายที่วัดหาดส้มแป้น
10.00 น. แวะไปชมระนองแคนยอน
11.00 น. แวะไปบ่อน้ำพุร้อนพรรั้ง ต่อด้วยภูเขาหญ้า
13.00 น. เข้ามาในตัวเมืองทานอาหารกลางวันที่ร้านถอดรองเท้า
14.00 น. ไปต่อยังวัดวารีบรรพต
17.00 น. เดินเล่นที่พระราชวังรัตนรังสรรค์
โดยส่วนใหญ่จุดหมายหลักของการมาเที่ยวจังหวัดระนองจะอยู่ที่เกาะพยาม เกาะสอง หรือไม่ก็อุทยานแห่งชาติแหลมสน แต่ก่อนที่จะไปยังจุดหมายหลักเหล่านั้น เส้นทางที่ทุกคนต้องผ่านไม่ว่าจะไปหรือกลับ คือ ตัวเมืองระนอง นอกจากน้ำพุร้อน ภูเขาหญ้า น้ำตกหงาว 1 วัน ในตัวเมืองระนอง สามารถไปเที่ยวหรือหาที่กินอร่อยที่ไหนได้อีกบ้าง นั่งรถมาไกลถึงระนองทั้งทีต้องเที่ยวให้ครบ ไปด้วยกันมีคำตอบเหล่านั้นมาฝาก
หากมาถึงระนองในช่วงเช้าและกำลังมองหาร้านอาหารอร่อยซักร้าน วัฒนธรรมการกินอาหารทางใต้ในจังหวัดแถบทะเลอันดามัน ไม่ว่าจะเป็นภูเก็ต กระบี่ พังงา สตูล สังเกตว่ามื้อเช้ายอดนิยม คือ โรตี ติ่มซำ ควบคู่ไปกับน้ำชาหรือกาแฟ ระนองก็เช่นกันค่ะ มีอยู่ร้านหนึ่งเป็นร้านอร่อยของจังหวัดเลยทีเดียว ชื่อว่า ร้านบังกี โรตี อาหรับ สถานที่ตั้งอยู่ในตัวเมืองระนองบริเวณตลาดล่าง หากใช้บริการรถสองแถววิ่งรอบเมืองจะไม่ผ่านหน้าร้านค่ะ ต้องนั่งมอเตอร์ไซต์วินเท่านั้น ร้านจะเปิดตั้งแต่ 6 โมง เช้า และของจะเริ่มหมดประมาณสายๆ ต้องรีบมาซักนิดค่ะ
มาระนองไม่มาแช่น้ำพุร้อน นั่นคือ มาไม่ถึงเพราะทราบกันดีอยู่แล้วว่าขึ้นชื่อในเรื่องนี้ บ่อน้ำพุร้อนรักษะวาริณ ยังคงเป็นบ่อน้ำร้อนที่มีชื่อเสียงที่สุดของจังหวัด ซึ่งในปัจจุบันนี้มีการปรับปรุงใหม่เยอะพอสมควร รวมถึงบ่อแช่น้ำแร่ที่สร้างใหม่ด้วย
สารภาพเลยว่ามาเที่ยวบ่อน้ำร้อนระนองหลายครั้ง แต่ไม่เคยทราบว่ามีโซนนี้ด้วยเป็นลานกว้าง ที่เห็นคนนอนอยู่นั้นไม่ได้มานอนพักค่ะ แต่มานอนรับไอร้อนจากน้ำแร่ที่จะแทรกซึมผ่านพื้นหินขึ้นมา ช่วยผ่อนคลายและแก้ปวดเมื่อยได้ดีทีเดียว คุยกับคุณป้าที่นอนใกล้กันบอกว่ามานอนรับไอร้อนทุกวันวันละครึ่งชั่วโมง พลิกไปมา ช่วยแก้ปวดเมื่อยได้เยอะเลย
ด้านหน้าทางเข้ามีร้านขายของที่ระลึกรวมถึงมุมถ่ายภาพน่ารักกับรถสองแถวเก่าแก่และตู้ไปรษณีย์
เส้นทางเดียวกับบ่อน้ำร้อน รักษะวาริณ ตรงเข้าไปอีกไม่ไกลประมาณ 6 กิโลเมตรจะเจอกับ วัดหาดส้มแป้น
มาถึง วัดหาดส้มแป้น ต้องเข้าไปไหว้ขอพรรูปเหมือนพ่อท่านคล้าย พระภิกษุที่ประชาชนในภาคใต้ให้ความ เคารพนับถือมาก และมรณภาพที่วัดนี้
จากวัดหาดส้มแป้นไปอีกประมาณ 3 กิโลเมตร เราก็จะพบกับระนองแคนย่อน แหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติอีกจุดหนึ่งที่เหมาะสำหรับการพักผ่อนทั้งในยามเช้าและ ยามเย็น ที่นี่ปลาเยอะมาก สามารถให้อาหารปลาที่อาศัยอยู่ในบึงน้ำได้ ปลาที่อาศัยอยู่ได้แก่ ปลาพลวง ปลาตะเพียนแดงปลาดุก ฯลฯ มีร้านค้าจำหน่ายอาหารปลาอยู่บริเวณใกล้เคียง
ระนองแคนยอน เป็นสระน้ำขนาดย่อมสีเขียวมรกตที่โอบล้อมด้วยหุบเขา เหตุที่เป็นแอ่งน้ำล้อมภูเขาแบบนี้เนื่องมาจากเคยเป็นเหมืองแร่เก่ามาก่อน ทำให้สภาพภูเขาเกิดลักษณะเว้า แหว่ง สวยงามแปลกตา
นอกจากบ่อน้ำพุร้อนรักษะวาริณแล้ว หากเราผ่านมาทางอุทยานแห่งชาติน้ำตกหงาว มีบ่อน้ำร้อนที่แสนธรรมชาติตั้งอยู่ท่ามกลางป่าเขา ลำเนาไพร ชื่อว่า บ่อน้ำพุร้อนพรรั้ง เส้นทางเข้าร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่ มีลำธารไหลผ่าน
ความพิเศษของบ่อน้ำพุร้อนพรรั้ง คือ อ่างน้ำแร่แบบจากุซชี่ ซึ่งนับว่าเป็นการท่องเที่ยวที่ทันสมัย อาบน้ำแบบสปาท่ามกลางธรรมชาติ เสียค่าเข้าเพียงคนละ 20 บาท
เที่ยงแล้วแดดร้อนมาก แวะมาเที่ยวภูเขาหญ้าระนอง ซึ่งตามจริงแล้วเวลาที่เหมาะคือช่วงบ่ายแก่ๆ แดดร่มมากกว่า ในช่วงฤดูแล้ง ภูเขาหญ้าจะแห้งและเปลี่ยนเป็นสีทองทั้งภูเขา แต่หากมาในฤดูฝนก็จะกลายเป็นสีเขียวขจีทั่วทั้งเขาได้ความรู้สึกสดชื่นไปอีกแบบ
เป็นภูเขาหญ้าที่มองผิวเผินอาจไม่ได้รู้สึกว่าฉันมาทำไมกัน ร้อนมาก มองด้วยสายตาอาจดูเป็นภูเขาหญ้าที่ธรรมดา แต่เมื่อมองผ่านเลนส์ให้ฟีลที่สวยสุดๆ ยิ่งต้องหญ้าต้องลมพลิ้วไหวไปมาเหมือนอยู่ในทุ่งหญ้าแอฟริกา
บ่ายแล้ว ท้องเริ่มร้องเรามาหาร้านอาหารใต้อร่อยทานกันดีกว่า ชื่อว่า ร้านอาหารโรงกลวง (ถอดรองเท้า) เป็นร้านอาหารชื่อดังประจำเมือง จากที่เคยมาทานครั้งแรกเมื่อเนิ่นนานถึงกับต้องร้องว่า หรอยจังฮู้ ติดใจในวัตถุดิบที่ใช้ประกอบอาหารรวมถึงรสชาติไม่เคยลืม จนทำให้ต้องกลับมาทานอีกครั้ง ชื่อของร้าน ถอดรองเท้า มีที่มาคือ เจ้าของร้านก็รักร้านและบ้านของตัวเอง ใครไปใครมาก็จะต้องถอดรองเท้าตามธรรมเนียม ไม่เว้นแม้แต่ผู้ว่าฯ ซึ่งเคยมาทานอาหารร้านนี้ ก็ต้องถอดรองเท้าเช่นกัน เพราะว่าการเข้ามาทานอาหาร จะต้องผ่านห้องช่วงหน้าบ้าน ซึ่งมีทั้งศาลประจำบ้านและพื้นสะอาดเพื่อเข้าไปนั่งข้างใน แต่ด้วยฝีมือระดับที่เรียกว่าหาตัวจับยาก การบอกสู่ปากต่อปาก ลูกค้าแวะไปเวียนมาไม่ขาดมีทั้งลูกค้าขาประจำในจังหวัดไปจนถึงขาจรนักท่องเที่ยวก็ไม่ขาดสาย การถอดรองเท้าจึงอาจไม่สะดวกเจ้าของร้านจึงให้ใส่รองเท้าเดินเข้าไปได้ทานอาหารได้ เมนูส่วนใหญ่คือ อาหารใต้ รสชาติจัดจ้านแต่ไม่ถึงกับเผ็ดมาก
สั่งมาทาน 3 อย่างคือ แกงส้มปลากะพงยอดมะพร้าวอ่อน ปูนิ่มทอดกระเทียม และยำไข่ปลามะม่วง ดูจากหน้าตาแล้วคงไม่ต้องพูดว่าอร่อยขนาดไหน อีกเมนูที่อยากแนะนำแต่มาครั้งนี้ไม่ได้สั่งมาทาน คือ กุ้งผัดกะปิสะตอ รสชาติจัดจ้านถึงเครื่องมากๆ
อิ่มท้องแล้วก็ไปต่อยังถนนสายหลักเพชรเกษมห่างจากตัวจังหวัด 6 กิโลเมตร ผ่านสุสานเจ้าเมืองระนอง เพื่อไปยัง วัดวารีบรรพต เจ้าถิ่นผู้นำทางบอกว่ามีเจดีย์สีทองจำลองคล้ายกับเจดีย์ในพม่า เพิ่งสร้างเสร็จสมบูรณ์ อยากให้ได้ไปชม การมาเที่ยวจังหวัดใดแล้วมีคนรู้จักอยูในจังหวัดนั้นหรือได้คุยกับคนท้องถิ่นทำให้เราได้เที่ยวยังสถานที่ที่ไม่รู้จักเพิ่มขึ้น เพราะข้อมูลบางอย่างไม่ได้มีอยู่แค่ในอินทอร์เน็ตหรือหนังสือ
เจดีย์สีทองเหลืองอร่ามตัดกับท้องฟ้าสีฟ้าใส วัดวารีบรรพต อีกมุมหนึ่งของวัดมีรูปปั้นพระพุทธเจ้าและสาวกของพระพุทธองค์ คล้ายกับวัดเสาร้อยต้นในพม่าที่ฉันเคยไป บันไดพญานาคทางขึ้นวิหารขนาดใหญ่สวยงามมาก
กลับไปพักผ่อนยังที่พักในตัวเมืองกันซักครู่ เพื่อรอเวลาในช่วงเวลาเย็นเราจะพาไปเดินเล่นที่ พระราชวังรัตนรังสรรค์จำลอง ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ศาลากลางจังหวัดระนอง เป็นพระราชวังที่ทำด้วยไม้สักและไม้ตะเคียนทองทั้งหลัง เพื่อเป็นอนุสรณ์ ในการเสด็จประทับแรมของพระมหากษัตริย์ทั้ง 3 พระองค์ และจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ อีกแห่งหนึ่งของจังหวัดระนองอีกด้วย
พระราชวังรัตนรังสรรค์จำลอง นอกจากจะมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ ที่นี่ยังเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจในยามเย็น เราจะเห็นชาวระนองมาเดินเล่น ออกกำลังกายบริเวณหน้าพระราชวังแห่งนี้
1 วันในตัวเมืองระนอง อิ่มทั้งท้องและอิ่มใจกับสถานที่ท่องเที่ยวที่อยู่รายล้อมรอบเมือง ฉันรู้สึกแอบอิจฉาชาวเมืองระนองเล็กๆ ที่ตื่นเช้ามานั่งรถออกจากบ้านมานิดเดียวก็ได้แช่น้ำร้อนผ่อนคลายสุขภาพ อยากไปเที่ยวสถานที่ธรรมชาติอย่างน้ำตกภูเขาก็อยู่ใกล้เมืองนิดเดียว ในยามเย็นอยากมาออกกำลังกายผ่อนคลายสุขภาพก็มาเดินเล่นเคียงคู่กับสถานที่ในประวัติศาสตร์ แถมอาหารการกินที่นี่ถึงแม้จะเมืองเล็กแต่ร้านอาหารที่ได้ไปทานอร่อยถึงใจทุกร้าน แล้วคุณละอยากมาเบาๆ ในตัวเมืองระนองแบบนี้บ้างมั้ย