|
|
|
ประวัติความเป็นมา |
ก่อตั้งเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2411 เดิมหมู่บ้านนี้มีต้นขี้เหล็กขึ้นอยู่มาก เรียกได้ว่าเป็นดงขี้เหล็ก ในยุคแรกชาวบ้านที่อพยพเข้ามาอยู่ได้ถางดงขี้เหล็กทิ้ง เพื่อการอยู่อาศัยและเพาะปลูก แต่ต่อมาก็มีต้นขี้เหล็กขึ้นมาอีกประปราย ซึ่งต้นขี้เหล็กนี้เองเป็นที่มาของชื่อตำบล เนื่องจากคำในภาษายาวีเรียกต้นขี้เหล็กว่า "ยะหา" |
|
|
สภาพทั่วไปของตำบล |
พื้นที่เป็นพื้นดินสูง ๆ ต่ำ ๆ ระหว่างเนินดินเป็นที่ราบลุ่มใช้ทำนา สวนยางพารา สวนผลไม้ มีพื้นที่ทั้งสิ้น 16,896 ไร่ เป็นพื้นที่ทำการเกษตร 15,599 ไร่ ส่วนที่เหลือเป็นภูเขาและที่สาธารณะ |
|
|
อาณาเขตตำบล |
ทิศเหนือ ติดกับ ตำบลตาชี อำเภอยะหา จังหวัดยะลา ทิศใต้ ติดกับ ตำบลละแอ อำเภอยะหา จังหวัดยะลา ทิศตะวันออก ติดกับ ตำบลบาโงยซิแน อำเภอยะหา จังหวัดยะลา ทิศตะวันตก ติดกับ ตำบลกาตอง อำเภอยะหา จังหวัดยะลา |
|
|
จำนวนประชากรของตำบล |
จำนวนประชากรในเขต อบต. 10,603 คน และจำนวนหลังคาเรือน 2,178 หลังคาเรือน |
|
|
ข้อมูลอาชีพของตำบล |
อาชีพหลัก ได้แก่ การทำสวนยางพารา อาชีพเสริม ได้แก่ การทำสวนผลไม้ ทำนา และรับจ้างทั่วไป |
|
|
ข้อมูลสถานที่สำคัญของตำบล |
1. ศาลาดูดวงจันทร์ 2. วัดยะหาประชาราม |
|
|
ข้อมูลองค์การบริหารส่วนตำบล : |
|
|
|