ในปี พ.ศ.2375 ชัยค ดาวูด ได้เข้าร่วมช่วยเหลือปัตตานีในการทำสงครามกับสยาม ถิ่นพำนักแหล่งสุดท้ายของ ชัยค ดาวูด คือ นครมาดีนะห์ โดยท่านได้เขียนหนังสือและสอนหนังสือตามสถาบันต่างๆ รวมทั้งเป็นผู้อำนวยความสะดวกให้แก่ผู้ที่ไปประกอบพิธีฮัจญ์ที่นั่น คนทั่วไปจึงเรียกท่านว่า "ชัยค ฮัจญี มลายู" ชัยค ดาวูด มีผลงานทางด้านวรรณกรรมแนวอิสลาม กว่า 10  กว่าเล่ม ครอบคลุมด้านการศึกษา  ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ทำให้ ชัยค ดาวูด ได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นปราชญ์อิสลามแห่งนครมักกะฮุ และได้รับการยกย่องว่าเป็น อูลามะที่มีผลงานดีเด่นแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในขณะเดียวกันก็ยังได้รับตำแหนงทางวิชาการระดับสูงจากรัฐบาลตุรกี คือ ตำแหน่ง "อัล-อาลีม อัล-อาลาบัต อัล-รอบบานี" ซึ่งถือเป็นผู้รับตำแหน่งทางวิชาการสูงสุดคนแรกที่เป็นอูลามะจากโลกมลายู  ชัยค ดาวูด ได้สร้างชื่อเสียงเป็นเกียรติประวัติที่ได้รับการกล่าวถึงมานานนับร้อยปีตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา มีผู้ตั้งใจเยือนบ้านเกิดของ ชัยค ดาวูด ที่บ้านบาราโหมอย่างสม่ำเสมอ นอกจาก ชัยค ดาวูด แล้วยังมีนักปราชญ์อิสลาม หรืออูลามะอุ ชาวปัตตานีอีกหลายท่านที่มีชื่อเสียงและมีบทบาทสำคัญในยุคนั้น ดังนั้น เมื่อได้มาเยือนถิ่นกำเนิดของ ชัยค ดาวูด แล้วก็เป็นโอกาสที่ดี ทำให้ได้ระลึกถึงความดีงามของบุคคลเหล่านั้นด้วย กรือเซะและบาราโหมในปัจจุบันจึงเป็นภูมิสถานสำคัญที่เป็นดินแดนประวัติศาสตร์ถิ่นกำเนิดนักปราชญ์ของเมืองปัตตานี